تاریخچه ترابری در تبریز :
فرودگاه بین المللی:
فرودگاه بینالمللی تبریز در سال ۱۳۲۹ خورشیدی و در زمان سلطنت محمدرضا شاه پهلوی تأسیس شد. این فرودگاه اکنون به عنوان یکی از چهار فرودگاه آسمانباز ایران، در حال ارائهٔ خدمات بهپروازهای داخلی، خارجی و عبوری است. پروازهای تبریز-استانبول، تبریز-دبی، تبریز-دمشق، تبریز-مدینه و تبریز-جده ، تبریز-نجف، تبریز-بغداد و پروازهای داخلی بهصورت هفتگی و روزانه از این فرودگاه بهشهرهای تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، اهواز، بندرعباس، جزیره کیش، ماهشهر، رشت و عسلویه انجام میپذیرد.
شرکتهای هواپیمایی «ایران ایر»، «ایران ایرتور»، «هواپیمایی کاسپین»، «کیش ایر»، «ارم ایر»، «هواپیمایی آسمان»، «ماهان ایر»، «هواپیمایی ساها»، «هواپیمایی تابان»، «هواپیمایی نفت»، «تورکیش ایرلاین» و «سعودی ایرلاین» بهاین فرودگاه پرواز دارند.
این فرودگاه دارای ترمینال پروازهای داخلی، بینالمللی و حج و تسهیلات گمرک، قرنطینه، رستوران، سالن غذاخوری و سالن سیآیپی برای میهمانان مخصوص میباشد .پایانهٔ جدید این فرودگاه در آبان ۱۳۸۶ بهبهرهبرداری رسیدهاست و در این مکان، یک ساختمان مخصوص سرویس پذیرایی هواپیمایی ملی و ساختمان هواشناسی و موتورخانه وجود دارد.
ایستگاه راهآهن تبریز :
ایستگاه راهآهن تبریز در سال ۱۲۹۵ خورشیدی با بهرهبرداری از محور تبریز-جلفا بهطول ۱۴۹ کیلومتر در تبریز افتتاح شد؛ و پس از آن در سال ۱۳۳۷ خورشیدی محور تبریز-تهران بهطول ۷۴۸ کیلومتر به بهرهبرداری رسید.
طراح اولیه این ایستگاه معمار فرانسوی فرنان پویون میباشد. طراح ساختمان جدید این ایستگاه حیدر غیایی بودهاست. این ساختمان در اسفند ماه ۹۵ به ثبت ملی رسید. از ویژگیهای برجستهٔ ایستگاه راهآهن تبریز میتوان به حمل و نقل بینالمللی کالا به ترکیه و اروپا از طریق محور تبریز-رازی ، حمل و نقل بینالمللی کالا به جمهوری خودمختار نخجوان از طریق محور تبریز-جلفا و تنها خط برقی راهآهن در ایران (خط برقی تبریز-جلفا) اشاره کرد.
قطار شهری یا همان مترو:
عملیات اجرایی قطارشهری تبریز از سال ۱۳۸۰ آغاز شدهاست. مترو تبریز در پنج خط ساخته میشود که پس از خطها نه گانه تهران و خطها شش گانه کرج, بیشترین شمار خطها مترو در ایران را داراست. چهار خط این راهآهن داخلی و یک خط آن بیرون از حومه است.
بر اساس برنامهریزی انجامشده، خط ۱ به درازا ۱۸ کیلومتر از میدان ائلگلی تا کوی لاله و خط ۲ به دازا ۲۷ کیلومتر از دانشگاه آزاد اسلامی تا قراملک خواهد بود. خط خارج از حومه (مسیر پنجم) نیز به دارازا ۲۰ کیلومتر از شهر جدید سهند تا تبریز خواهد بود. پیشبینی میشود، قطارشهری تبریز، قادر بهجابهجائی ۳۰٬۰۰۰ نفر بهوسیله ۳۰ قطار در هر ساعت و در هر جهت از خطها پنجگانه باشد
سامانه اتوبوس تندرو :
سامانه اتوبوس تندرو، پس از تهران در تبریز بهاجرا درآمدهاست. محدودهٔ تردد این سامانه در این شهر، از میدان بسیج در ورودی شرقی تبریز تا میدان راهآهن در غرب این شهر است که بهطور کلی مسافتی حدود ۱۸ کیلومتر را شامل میشود.
البته بهدلیل عبور این سامانه از مرکز شهر که اغلب از ترافیک سنگینی برخوردار است، با تدبیر قوانینی، از ورود خودروها شخصی در محدوده مرکزی تبریز جلوگیری میشود و تنها اتوبوسها میتوانند از این مناطق عبور کنند. این کار، باعث علاقه مردم بهاستفاده از وسائل حمل و نقل عمومی در مرکز شهر و از سوی دیگر باعث نارضایتی ساکنین محلههای واقع در مسیر شدهاست.
برای ایجاد راه ویژه اتوبوسهای تندرو، خیابان امام خمینی (ره) حد فاصل میدان ساعت تا میدان جانبازان (فلکه دانشگاه) به صورت یک طرفه برای خودروها عادی درآمده است و باند برگشت توسط نردهها فلزی جدا شده و به عنوان راه ویژه رفت و برگشت اتوبوسها تندرو مورد استفاده قرار میگیرد.
اکنون ۵۰ دستگاه اتوبوس تندرو در خطوط معینشده و در فاصله زمانی کمتر از پنج دقیقه، از ایستگاهها اتوبوس می گذرند.
انواع حمل نقل شامل شش حالت زیر میشود:
ترابری در تبریز شهرام ترابر :
حمل و نقل جاده ای:
حمل و نقل جاده ای، یکی از قدیمی ترین راه های جابجایی کالا و حمل بارمی باشد، که از نظر قیمت و سرعت، جهت حمل بسیاری از کالاها ،بسیارمناسب است .
زیر ساخت ساختمان، حرفه ترابری جاده ای را ،می توان به راه ها و بارگیر ها تقسیم و قسمت کردبه عنوان مثال، برای نام بردن چند نمونه، از سرویس های شرکت حمل و نقل جاده ای می توان به کامیون یخچالی و محموله های حجیم،ترانزیت کالا و ارسال کالا به صورت درب تا درب را نام برد. بخش حمل و نقل جاده ای ،با آمار سالیانه 600 میلیون تن جابجایی کالاها و 10 میلیون تن ترانزیت کالا ها، نقش مهمی را در حمل و نقل داخلی و بین المللی دارد.
نکته ای که دارای اهمیت می باشد این است که بخش دولتی ،هیچ دخالتی در امور اقتصادی و سرمایه گذاری این عرصه نداشته است و نقش آن به سیاست گذاری،برنامه ریزی و نظارتهای کلان ، محدود می باشد. سازمان راهداری و حمل نقل جاده ای ،عهده دار وظایف دولت در این زمینه می باشد.
حمل و نقل شهری:
حمل و نقل شهری، عبارت است از خدمات حمل و نقلی که در دسترس تمام عموم قرار دارد . از وسایل حمل و نقل عمومی، میتوان به کامیونهای بزرگ و کوچک، وانت ، نیسان ، اتوبوس ، ون و قطارشهری، حمل و نقل سریع «مترو» و قایقهای مسافرتی ،اشاره کرد. حملونقل عمومی بین شهری ،عمدتا توسط: خطوط هواپیمایی، اتوبوسهای بینشهری و خطوط ریلی بینشهری، صورت میگیرد و حمل و جابجایی کالا و اسباب کشی توسط شرکت های حمل و نقل شهری و باربری قابل اجرا می باشد.
خدمات حملونقل عمومی میتوانند بر پایه ی نرخ کرایه، بر اساس فاصله و بهصورت خدمتی که انجام میدهند، سودآور باشند و یا اینکه بودجه ی آن بهصورت یارانه، توسط دولت تأمین بشود که در این صورت ،نرخ کرایه برای مسافران ،ثابت خواهد بود مثل اتوبوس. این خدمات، برای افرادی که از آنها استفاده میکنند، سودآور و قابل بازیابی بوده ، و یا در صورت امکان با پرداخت یارانه، بهصورت محلی، و یا از طرف دولت، قابلکنترل باشد. صدور بارنامه در چند نسخه، از نکات لازم به اشاره ی قانونی، در امر جابجایی کالاها و اثاثیه می باشند .
حمل و نقل ریلی:
خطوط ریلی و حمل و نقل آن، نقش کمرنگی در زمینه ی تجارت حمل ونقل بین المللی را دارد ، اما در حمل و نقل عمومی، می توان از امکانات راه آهن ،استفاده کرد.توسعه ی خطوط راه آهن میتواند نقش مهمی را در زمینه ی پیشرفت حمل و نقل بین المللی در بر داشته باشد .
شرکت حمل و نقل ریلی ،شخصیت حقوقی است ،که توسط اشخاص حقیقی و حقوقی با گرفتن مجوز، از شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران، که در این قانون راه آهن نامیده میشود ،و با تأمین ناوگان لوکوموتیو و یا واگن مورد نیاز، به منظور جابجایی کالا،مسافر، تأسیس میگردد.
خدمات و مشاغلیرا که شرکت های حمل و نقل ریلی در بر دارند عبارت است از : حمل مواد معدنی مانند: سنگ آهن ، سنگ آهک ، گندله و غیره،حمل انواع کالا از قبیل چوب،کانتینر و غیره ،حمل کالاهای باارزش و فاسد شدنی مثل: برنج ، گندم ، ذرت ،غلات و غیره ،حمل تولیدات فولادی مثل : تیرآهن ، میلگرد ، ورق ، کویل و غیره ،بارگیری و تخلیه ی واگنها در معادن و بنادر مختلف کشور،بازسازی وتعمیر واگنهای ناوگانهای ریلی ،حمل ترکیبی بارهای جاده ای و ریلی و غیره. کلیه ی خدماتی که، مربوط به حمل انواع کالاهای صادراتی، وارداتی و ترانزیتی می باشد را از ایستگاه ها و نقاط مختلف مرزی کشور ،به کلیه ایستگاه های راه آهن کشورهای: آسیای میانه، روسیه، اکراین و ترکیه، سوریه و عراق و کشورهای حوزه ی دریایی بالتیک ،برابر تعرفه های TEA امکان پذیر است.
حمل و نقل دریایی:
این نوع حمل کالا ،حدود 90 درصداین تجارت را تشکیل می دهد .تجارت حمل و نقل بین المللی در این زمینه به خاطر جابجایی و تناژی ،حدود شش میلیون تن از انواع کالاها می باشد، كه تقريبا يك سوم آن را كالاهاي نفتی تشکیل میدهد و يك سوم آن را هم كالاهای فله و خشک و بقيه را كالاهاي غير فله شامل مي شود.
به همین دلیل، بنظر می رسد که ارائه ی هرگونه خدمات مؤثر و بهتر،در زمینه ی حمل و نقل دریایی، از ویژگی های لازم و مؤثر ،در انجام تجارت موفق، و کارآمد بین المللی باشد. حمل و نقل دریایی را می توان یکی از ابزار اصلی توسعه و پیشرفت تجارت و تأمین نیاز های بین المللی، فعالان اقتصادی دانست.
اما هزینه های حمل و نقل و حمل و جابجایی کالا ،بخش قابل توجهی از قیمت تمام شده ی کالا را برای مصرف کنندگان در بر میگیرد. شرکت های حمل و نقل دریایی، جدا از سرویس های حملی که انجام میدهند ، از روش های مختلفی مثل : روش مستقیم ، کراس استافینگ، ترانشیپمنت، چارترینگ، گروپاژ و پروژهای ،کالاهای فله، استفاده ازکانتینر یخچالی و …. استفاده می کنند. پیگری بار و حمل کالا،توسط شرکت ها ،و ارگان های حمل و نقل بین المللی انجام می شود و در همه ی موارد، بارنامه برای کالاها ،صادر می شود.
حمل و نقل زمینی:
حمل و نقل زمینی را می توان در دو حوزه تقسیم بندی کرد:
-حمل کالا ،در محدوده یک کشور، که حمل و نقل داخلی گفته می شود.
-حمل کالا ،بین دو یا چند کشور، که حمل و نقل بین المللی گفته می شود.
حمل و نقل زمینی، نیز مانند دیگر روش های حمل و نقل در سه بخش: زیرساخت،وسایل نقلیه ،و بهره برداری ، طبقه بندی می شود. شرکت های حمل و نقل کالا، معمولا در وبسایت رسمی خود ،خدماتی را که ارائه می دهند ، معرفی نیز می کنند .
این خدمات می توانند به دسته های مختلفی مانند: دربست،گروپاژ،حمل با کامیون یخچالی ،ترانزیت ،خدمات گمرکی در مبدا و خدمات گمرکی درمقصد ، حمل درب تا درب، حمل محموله های حجیم و بزرگ و یا حمل مرکب، که شامل استفاده از، یک یا چند وسیله ی نقلیه زمینی ، ریلی و هوایی می شود ، تقسیم شوند .
وضعیت آب و هوا و ترافیک جاده ای ،تاثیر بسیار زیادی در سرعت عمل و دقت و امنیت این حمل و نقل دارد. همچنین سیاست هایی مانند:(( عوارض جاده ای ، امور مالیاتی و مالیات سوخت در حمل بزرگراهی)) شامل فعالیت هایی می باشد، که کنترل سیستم حمل و نقل را انجام می دهند.در اینگونه حمل و نقل نیز مانند دیگر روش های حمل کالا ،بارنامه صادر می شود.
حمل و نقل هوایی:
حملو نقل هوایی ، مطمئن ترین و بهترین روش حمل و نقل است و برای پیشرفت کشور ایران پرداختن به آن از کارهای ضروری است.
در جهان نو، که زمان ارزش فراوانی پیدا کرده است و در کشور وسیعی، مانند ایران که فواصل زیادی، بین شهر ها وجود دارد، حمل و نقل هوایی میتواند نقش مهمی را در زمینه حمل و نقل بین المللی ایفا کند. تجارت حمل و نقل هوایی، شامل: اجاره ی هواپیما ، خدمات زمینی فرودگاه و رسیدن بسته ، کالا و یا کالا های مورد نظر، در زمینه های مختلف شامل: صنعتی و غیر صنعتی، به مشتریان و یا سایر سرویس گیرندگان و سرویس دهندگان می باشد.
(صنعت هوایی و هوانوردی کشور ،شامل ارگان های سازنده ی هواپیما، شرکت های اپراتور، دستگاه های نظارتی،شرکت های تعمیر و نگهداری ،آموزش های خلبانی،مهمانداری و …) می باشد . خدمات شرکت های حمل و نقل هوایی می تواند به دسته های مختلفی مثل (صادرات هوایی ، واردات هوایی ، ترانشیپمنت ،کالاهای فاسد شدنی ، کالاهای خطرناک ، چارترینگ پرواز باری ، لوازم شخصی ، بار نمایشگاهی،نمونه های تجاری ، و غیره) تقسیم بندی شود .
قراردادهای بسته شده، با شرکت های هواپیمایی معتبر، و سرعت و دقت بالا،همگی جزء عوامل مهم و رقابتی، برای شرکت های حمل و نقل هوایی به حساب می آید.
و تمام .
ترابری در تبریز شهرام ترابر .
بیشتر بدانید :
حمل و نقل ریلی
ریلی
حمل و نقل ریلی در مقایسه با سایر وسایل نقلیه، ایمنی بیشتری دارد و حوادث ریلی کمتری در آن رخ می دهد، اما در صورتی که منجر به حادثه شود از نظر هزینه و اعتبار شدت بیشتری خواهد داشت. در این مقاله نیز به بررسی حمل و نقل ریلی و مزیت های آن خواهیم پرداخت تا اطلاعات بیشتری در این زمینه داشته باشید.
شیوه سالم و مناسب برای حمل و نقل در شهرها و مسیرهای بین شهری حمل و نقل ریلی است که هدف آن افزایش میزان جا به جایی بار و مسافر خواهد بود.
میزان کشته شدگان ریلی در مقایسه با حمل و نقل جاده ای بسیار پایین تر است و تعداد زیادی از آنها کسانی هستند که به حریم ریلی تجاوز نموده اند. استفاده از حمل و نقل ریلی در جهت کاهش خودرو محوری از اهدافی است که جهت ایمنی راه ها دنبال می شود.
از حمل و نقل ریلی به منظور جا به جایی بین المللی و داخلی می توان استفاده نمود و علاوه بر جابه جایی افراد به جا به جایی چوب و آهن، بارهای صنعتی، مواد اولیه، کالای خشک و فله و دیگر کالا ها در حجم بالا می توان پرداخت. وقتی کالایی از وزن، تعداد و ابعاد بالایی برخوردار باشد و وسیله حمل و نقل جاده ای مناسبی در دسترس نباشد می توان از قطار استفاده نمود.
حمل و نقل ریلی روشی سالم و ایمن
شبکه ریلی ایران حدود ۱۱ هزار کیلومتر است و معاونت ساخت و توسعه راه آهن توسعه این خطوط را بر عهده دارد. این شیوه از حمل و نقل در شهرها و مسیرهای بین شهری بسیار امن است و سالم ترین روش حمل و نقل در ارتباط با زیست محیط می باشد.
طبق برنامه ریزی های صورت گرفته با حمل و نقل ریلی، حمل بار از ۳۴ میلیون تن به ۹۱ میلیون تن در سال ۹۹ باید افزایش پیدا کند و تعداد مسافران نیز به ۴۳ میلیون نفر خواهد رسید، این روش از جا به جایی همواره از لحاظ ایمنی به مردم پیشنهاد می شود.
مؤثرترین عامل در رشد کیفی و کمی حمل و نقل ریلی به جهت انتقال افراد و کالا، پیشگیری از سوانح است و باید در مردم میل و رغبت برای استفاده از این شبکه ایجاد نمود و گام های بلندی برداشت.(اذین لوله)(لوله و نیوپاپ) این روش از حمل و نقل ظرفیت بالایی برای انتقال بار و مسافر از نقطه ای به نقطه دیگر دارد.
فضای کافی و راحت که برای مسافران در نظر گرفته شده است از دلایل انتخاب این شبکه برای سفرهای داخلی و بین شهری خواهد بود که سبب رفع خستگی از مسافر خواهد شد.
میزان مصرف انرژی حمل و نقل ریلی
راه آهن که برای حرکت قطار طراحی شده است ۲ ریل به صورت هم راستا دارد که جنس آن ها اغلب از فولاد است و از طریق تراورهای بتنی و یا چوبی به هم وصل می شوند و ریل ها را در فاصله یکسانی از همدیگر قرار می دهند.
حمل و نقل ریلی از نظر مصرف انرژی نسبت به حمل و نقل جاده ای بسیار با صرفه تر است، طوری که در شرایط مناسب میزان مصرف انرژی آن در مقایسه با حمل مشخصی از کالا ۷۰-۵۰ درصد از ترابری جاده ای کمتر خواهد بود.
اهمیت حمل و نقل ریلی
در ایران و سایر کشورها حمل و نقل ریلی از ۲ جنبه مورد اهمیت است که شرح داده خواهد شد. یک مورد این است که روش ریلی را روشی پاک در حمل و نقل به شمار می آورند و از سایر وسایل حمل و نقل پاک تر است.
مورد دیگر آن است که ایمنی آن نیز به نسبت سایر روش ها بیشتر است و ایمنی این روش هم برای راکبین و هم برای مسافرین است و چه در سفرهای درون شهری و چه برون شهری مورد مناسبی است.
به دلیل ایمنی بالای این وسیله میزان کشته شدگان آن ها بسیار کم است و با آمار کشته شدگان جاده ای قابل قیاس نیست.