برنامه ریزی ترابری

برنامه ریزی ترابری

ترابری شهرام ترابری بهترین ترابری تبریز تقدیم می کند :

برنامه ریزی ترابری به بررسی تقاضا برای شدآمد (ترافیک) و میزان رشد شدآمد می پردازدچ تا با استفاده از آن در مورد راهبرد امکانات ترابری موجود یا امکانات جدید مانند شبکه راهها، خطوط راه آهن، فرودگاه ها و … تصمیم گیری شود. هدف نهایی از برنامه ریزی ترابری دستیابی به سطح سرویس بالاتر، بهبود ایمنی، صرفه جویی در مصرف انرژی، رشد اقتصادی، افرایش دسترسی می باشد.
شناسایی وضعیت موجود
تعریف مسئله
جستجو برای راه حلهای ممکن
تحلیل عملکردی گزینه ها
انتخاب گزینه برتر
طراحی دقیق و اجرا
معمولاً برنامه ریزی می تواند در دو افق کوتاه مدت و بلند مدت انجام پذیرد. برنامه ریزی کوتاه مدت (یک تا پنج ساله) بیشتر برای مدیریت بهتر امکانات موجود مانند زمان بندی چراغ های راهنمایی، راه های موجود و غیره بکار می رود و برنامه بلندمدت (۲۰ تا ۲۵ ساله) برای امکانات جدید مانند شاهراه ها و بزرگراه های جدید، خطوط اتوبوس رانی و شبکه ترابری عمومی و غیره بکار می رود.
عناصر بنیادی مهندسیترابری عبارت اند از:
مفاهیم برنامه ریزی حمل شامل موارد زیر می باشد.

تبادل الکترونیک اطلاعات برای امور اداری تجاری و ترابری:

تبادل الکترونیکی اطلاعات برای امور اداری، تجاری و ترابری یا ادیفکت (به انگلیسی: EDIFACT، مخفف Electronic Data Interchange For Administration, Commerce and Transport) یک استاندارد تبادل الکترونیکی داده است که زیر نظر سازمان ملل ایجاد شده و هدف از آن ارائهٔ استانداردهایی است برای:
مجموعهٔ قوانین دستوری برای ساختار داده
فرایند تعاملی تبادل داده
پیام های استاندارد که تبادل بین کشورها و صنایع مختلف را ممکن سازند.

مهندسی ترابری:

مهندسی ترابری کاربرد فناوری و اصول علمی در برنامه ریزی، طراحی عملکردی، بهره برداری و مدیریت تسهیلات برای گونه های مختلف ترابری برای فراهم کردن حرکت امن، کارآمد، سریع، آسوده، اقتصادی و سازگار با محیط زیست برای انسان و کالا (ترابری) است. این رشته، زیرشاخه ای از مهندسی عمران است. اهمیت مهندسی ترابری در حرفهٔ مهندسی عمران را می توان با تعداد بخش های انجمن مهندسان عمران آمریکا که مستقیماً با ترابری سر و کار دارند، مشاهده کرد. از ۱۸ بخش این انجمن، ۶ بخش آن (شامل هوافضا؛ ترابری هوایی؛ جاده ها؛ خطوط لوله؛ راه های آبی، بنادر، سواحل و اقیانوس ها؛ ترابری شهری) مربوط به ترابری هستند.برنامه ریزی، طراحی، ساخت و بهره برداری از بزرگراه ها، جاده ها و سایر تسهیلات مربوط به وسایل نقلیه و قلمروهای دوچرخه سواری و پیاده روی را انجام می دهند.
نیازهای ترابری عمومی را تخمین می زنند و منابع مالی مورد نیاز را تأمین می کنند.
مکان های دارای حجم بالای ترافیک و تصادف را تحلیل می کنند تا ایمنی و ظرفیت را افزایش دهند.
از اصول مهندسی عمران برای بهبود سیستم ترابری بهره می برند.

طراحی مهندسی:

جنبه های طراحی مهندسی ترابری مربوط به عناصر برنامه ریزی شهری هستند و شامل تصمیم گیری برای پیش بینی فنی و عوامل سیاسی است. پیش بینی فنی سفر مسافر معمولاً شامل مدل برنامه ریزی ترابری شهری است که نیازمند تخمین میزان تولید سفر، مقصد سفر، انتخاب روش سفر و تعیین مسیر است. در پیش بینی های پیچیده تر می توان سایر جنبه های تصمیم گیری مسافر از جمله مالکیت خودروی شخصی، زنجیره سفر و انتخاب مکان شخصی یا تجاری (پیش بینی کاربری زمین) را نیز در نظر گرفت. تمرکز مهندسی ترابری بر سفرهای انسانی است؛ زیرا غالباً این سفرها اوج تقاضا در سیستم ترابری را ایجاد می کنند.
مهندسی ترابری اساساً شامل برنامه ریزی، طراحی، ساخت، نگهداری و بهره برداری تسهیلات ترابری است. این تسهیلات برای استفاده از ترابری هوایی، جاده ای، ریلی، خط لوله، آبی و حتی فضایی است. جنبه های طراحی مهندسی ترابری شامل محاسبهٔ مقادیر تسهیلات ترابری (مانند تعداد خطوط و ظرفیت تسهیلات)، تعیین مواد و ضخامت روسازی و هندسهٔ مسیر است. پیش از برنامه ریزی باید فهرست منطقه بر پایه اطلاعات موجود تهیه شود یا داده های موجود در صورت مناسب بودن به کار روند. این فهرست بر اساس اطلاعات موجود در زمینه جمعیت، کاربری زمین، فعالیت اقتصادی، تسهیلات و خدمات ترابری، الگوهای سفر و میزان آن ها، قوانین و آیین نامه ها، منابع مالی محلی و ارزش ها و انتظارات جامعه تهیه می شود.

مهندسی عمران ترابری:

رشته راه و ترابری یکی از گرایش های رشته مهندسی عمران در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری می باشد. دانشجویان این رشته در زمان تحصیل مطالب مختلفی از انواع طرح های هندسی مسیرهای زمینی شامل ریل و جاده و همچنین انواع روسازی های صلب و غیر صلب و هم چنین مدل های مختلفی از انواع حمل و نقل های هوایی و زمینی و دریایی را با آموزش در کنار پژوهش فراا می گیرند
مهندسی راه و ترابری گرایشی است که در آن اصول و استانداردهای نوین در ساخت راه های جدید و بهسازی راه های قدیمی مورد توجه و پژوهش قرار می گیرد.
هدف این دوره، آموزش افرادی است که در نهایت دارای توانایی های لازم جهت طراحی و نظارت بر اجرای پروژه های تخصصی در زمینه مهندسی راه و ترابری گردند و ضمناً توان تحقیقاتی کافی جهت حل مسائلی که در این زمینه ها با آن روبرو می شوند را دارا باشند. این پروژه های تخصصی می تواند شامل راه، راه آهن، فرودگاه، حمل و نقل و ترابری باشد.  تشکر از شما …..شرکت ترابری شهرام ترابر تبریز.